اسلم ترکی

يكى از شهداى كربلا، وى غلام سيدالشهدا علیه السلام و ترك زبان بود، تيرانداز و كماندار بود و كاتب امام حسين علیه السلام به شمار مى رفت. قارى قرآن و آشنا به عربى بود. برخى نام او را سليمان و سليم هم نوشته اند.

روز عاشورا كه اذن ميدان گرفت، اين گونه رجز مى خواند: البحر من طعنى و ضربى يصطلى و الجو من سهمى و نبلى يمتلى اذا حسامى فى يمينى ينجلى ينشق قلب الحاسد المبجل. دريا از ضربت نيزه و شمشيرم مى جوشد و آسمان از تيرم پر مى شود، آن‌گاه كه تيغ در كفم آشكار شود، قلب حسود متكبر را مى شكافد. وى دلاورانه جنگيد و بر زمين افتاد. به سپاه كفر حمله كرد و عده زيادي را به جهنم فرستاد كه بعضي از مورخين تعداد كشتگان او را هفتاد نفر بحساب آورده اند.

امام به بالين او آمد و گريست و چهره بر چهره اش نهاد. اسلم، چشم گشود و حسين علیه السلام را بر بالين خود ديد، تبسمى كرد. و فرياد زد: من مثلي و ابن رسول الله واضع خده علي خدي.

«كيست مثل من كه پسر پيغمبر صورت بر صورتم نهاده» با گفتن اين جمله از شوق، جان به جان آفرين تسليم كرد. يكجا رخ غلام و پسر بوسه داد و گفت: در دين ما سيه نكند فرق با سفيد.

پانویس

منابع

• جواد محدثی، فرهنگ عاشورا.
• موسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف، بازیابی: 1 اسفند ماه 1392.